Terapia czaszkowo-krzyżowa

Terapia cranio-sakralna

Na czym polega terapia czaszkowo-krzyżowa?

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest wpisana do Międzynarodowego Wykazu Procedur Medycznych (można ją znaleźć w ICD-9 pod numerem 93.3824 – jako terapia cranio-sakralna).

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest nowatorskim, praktycznym, delikatnym, całkowicie nieinwazyjnym zabiegiem, z którego mogą korzystać wszyscy od wieku niemowlęcego, po osoby w podeszłym wieku. Zakłada, że pod wpływem urazów, stresów, traumatycznych przeżyć w organizmie powstają zakłócenia pracy układu cranialnego, co za tym idzie blokady powodujące napięcia mięśni prowadzące do konkretnych dolegliwości.

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest rodzajem terapii manualnej. Oparta jest na anatomii i fizjologii. W naszym ciele występują trzy rytmy fizjologiczne: bicia serca, oddychania i rytm tętnienia płynu mózgowo rdzeniowego, a terapia czaszkowo-krzyżowa stosowana jest w celu normalizacji jego przepływu.

Terapia polega na dotyku i delikatnym ucisku w obrębie kości krzyżowej, miednicy, przepony, otworze górnym klatki piersiowej i kościach czaszki w celu rozluźnienia struktur łącznotkankowych. Przy pomocy tych stymulacji terapeuta nawiązuję kontakt z tkanką łączną i idąc z jej ruchem uwalnia powstałe w niej napięcia. Jest to terapia powięzi, a ponieważ układ powięzi zbudowany jest z tkanki łącznej, to terapia czaszkowo-krzyżowa wpływa na poprawę pracy wszystkich organów, w których ta tkanka się znajduje. Praca systemu czaszkowo-krzyżowego ma wpływ na układ nerwowy, mięśniowo-kostny, krążenia, limfatyczny, endokrynny, oddechowy, jakakolwiek dysfunkcja któregoś z tych układów ma negatywny wpływ na system czaszkowo-krzyżowy.

Kiedy sięgnąć po tę metodę?

Terapia ta dała się poznać w wielu krajach jako doskonałe narzędzie do pracy z pacjentami w przypadku bólów, obrzęków i schorzeń:

• narządu ruchu: zmian zwyrodnieniowych i pourazowych
• układu nerwowego: migren, przemęczenia, nadpobudliwości, padaczki, depresji, nerwic, zaburzeń snu, stanów po śpiączce mózgowej, udarach
• układu hormonalnego: zaburzeń miesiączkowania, cukrzycy
• układu trawiennego: bólów czynnościowych, zaparć, biegunek, kolek
• układu odpornościowego
• traumy okołoporodowej dziecka i matki
• stanów wymagających manipulacji w obrębie kości czaszki (np. po interwencji stomatologicznej, chirurgicznej)
• schorzeń u dzieci: MPDZ, nadpobudliwości psychoruchowej, autyzmie, wcześniactwie
• kłopotów z: koncentracją, nadpobudliwością u dzieci i dorosłych, stresem, dysleksją, kłopotów w szkole
• kłopotów ze wzrokiem i słuchem, nawracającego zapalenia uszu u dzieci i dorosłych, zapalenia zatok, napięcia i bólu w stawie skroniowo-żuchwowym, , wady wymowy, zgrzytania zębami oraz wad zgryzu
• bólu kręgosłupa i pleców

Inne przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem będą:

• narządu ruchu: zmian zwyrodnieniowych i pourazowych
• ostre stany wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej
• świeże urazy przebiegające z krwotokiem
• aktywne fazy schorzeń psychicznych
• pierwsze trzy miesiące ciąży (zagrożenie poronienia)

Przeciwwskazaniami do standardowego stosowania terapii czaszkowo-krzyżowej są:

• zapalenie opon mózgowych w ostrym okresie
• niewygojone rany czaszki
• guzy występujące w czaszce
• tętniaki
• udar niedokrwienny i krwotoczny mózgu w początkowej fazie
• wodogłowie bezkomorowe
• ostre stany zapalne, np. stawów
• wysoka temperatura
• niektóre choroby psychiczne (schizofrenia, psychoza manaikalno-depresyjna)
• świeże urazy ortopedyczne (do 48 godzin)

Rozpoczęty podczas terapii proces równoważenia w ciele pacjenta nie kończy się w chwili zakończenia zabiegu, ale ma trwający ok. 48h czas dostrajania się organizmu do nowego poziomu równowagi. Z tego powodu zaleca się prowadzenie terapii nie częściej niż co dwa, trzy dni. Najlepiej raz w tygodniu.

Metoda cranio-sacralna – opinie i efekty

Dzięki technikom stosowanym w terapii uruchamiane są przede wszystkim naturalne siły uzdrawiające organizmu oraz wzmacnia się jego odporność. Uzyskujemy również działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, więc maleją lub całkowicie znikają dolegliwości, na które uskarżał się pacjent.

Po terapii pacjent odczuwa rozluźnienie, poprawie ulega samopoczucie oraz dotlenienie organizmu. Osoby nerwowe uspokajają się i lepiej radzą sobie ze stresem.

Zdarza się, że po zabiegach pojawiają się reakcje emocjonalne w postaci śmiechu lub płaczu. Pacjenci często określają efekty po terapii jako reorganizację wewnątrz ich ciała, dzięki której mają więcej energii.