Terapia integracji sensorycznej

Diagnoza i terapia zaburzeń przetwarzania sensorycznego

Współpraca zmysłów w postaci integracji sensorycznej ma swój początek w życiu płodowym. Człowiek odbiera świat poprzez zmysły, nabiera doświadczenia, uczy się. W otaczającym świecie niezliczona ilość bodźców dociera do nas każdego dnia. Mózg odbiera, selekcjonuje i przetwarza otrzymane informacje tak, aby odpowiedzieć w adekwatny do sytuacji sposób. Ten skomplikowany proces nazywamy integracją sensoryczną. Czasami jednak na skutek różnych czynników proces rozwoju nie przebiega harmonijnie, w efekcie odpowiedź z naszego układu nerwowego jest nieprawidłowa, możemy wtedy zaobserwować u dziecka np.


To tylko niektóre z objawów.

Zajęcia odbywają się w specjalnie do tego przygotowanej sali wyposażonej w sprzęt stymulujący system przedsionkowy, proprioceptywny, dotykowy, wzrokowy, słuchowy i węchowy. Podczas zajęć terapeuta w sposób przemyślany kieruje aktywnością dziecka w taki sposób, aby miało one wrażenie, że ciągle się bawimy. Każda jednak czynność ma na celu dostarczenie dziecku określonej ilości wrażeń sensorycznych stymulujących określone zmysły oraz minimalizowaniu deficytów rozwojowych. Atmosfera zabawy sprzyja zaangażowaniu dziecka w aktywności oraz osiąganiu większych i szybszych rezultatów.

Stopień trudności ćwiczeń wzrasta w miarę czynionych postępów. Zadania nie mogą być ani za trudne, ani za łatwe. W terapii integracji sensorycznej nie ma miejsca na porażki, a każde ćwiczenie powinno kończyć się sukcesem. Wymaga jednak od dziecka dużego zaangażowania i czasami sporego wysiłku.

W niektórych przypadkach, aby wzmocnić motywację dziecka do ćwiczeń wplatamy do niej elementy innych technik pracy np. dogoterapii czy terapii ręki. Jest to zaskakujący element, a zarazem przynoszący bardzo dobre rezultaty. Innowacyjne ćwiczenia podnoszą atrakcyjność zajęć. Sama obecność psa na zajęciach podnosi poziom zadowolenia dziecka, a co za tym idzie również efektów wykonywanych ćwiczeń. Podczas zajęć integracji sensorycznej dziecko w naturalny sposób wyrównuje deficyty w obrębie poszczególnych układów zmysłów. Aspekt psychiczny jest bardzo istotny w każdej terapii, wzrost poczucia sprawstwa i zadowolenie z własnych osiągnięć w oczach małego dziecka jest czymś bezcennym.

Metoda integracji sensorycznej jest skutecznie wykorzystywana w terapii dzieci i młodzieży z trudnościami w zakresie:

  • umiejętności ruchowych (słaba koordynacja ruchowa, opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymaniem równowagi),
  • opóźnionego rozwoju mowy,
  • problemami emocjonalnymi (nadmierna wrażliwość, nerwowość, problemy z koncentracją uwagi),
  • przejawiającymi trudności w szkole tj. trudności z czytaniem, pisaniem , ortografią, motywacją do nauki),
  • z grupy ryzyka (zagrożona ciąża, obciążenia okołoporodowe, cesarskie cięcie, wcześniactwo, czynniki dziedziczne),
  • jako działania profilaktyczne, które podjęte we wczesnym dzieciństwie zmniejsza lub eliminuje ryzyko wystąpienia zaburzeń integracji sensorycznej.

Duża skuteczność metody jest obserwowana w odniesieniu do dzieci z:

  • autyzmem,
  • zespołem Aspergera,
  • nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD, ADD),
  • zespołem kruchego chromosomu X,
  • niepełnosprawnością intelektualną,
  • mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD),
  • zespołem Downa,
  • innymi sprzężonymi zaburzeniami,
  • z grupy ryzyka, wcześniaków, dzieci po uszkodzeniach okołoporodowych.

Diagnoza integracji sensorycznej

Terapia integracji sensorycznej może być prowadzona po wcześniejszych kompleksowych badaniach przeprowadzonych przez wykwalifikowanego terapeutę. Diagnoza odbywa się podczas 3 spotkań. Każde spotkanie trwa 60 min.

Pierwsze spotkanie odbywa się (najlepiej z obojgiem rodziców) bez obecności dziecka. Rozmowa dotyczy przebiegu ciąży, porodu oraz rozwoju dziecka w okresie niemowlęcym oraz informacji i opinii innych specjalistów. Podczas pierwszego spotkania wypełniany jest kwestionariusz sensomotoryczny. Analizowane są problemy dziecka. Drugie i trzecie spotkanie obejmuje wykonanie szeregu testów z zakresu – Obserwacji klinicznej, Testów Integracji Sensorycznej, obserwacji swobodnej aktywności dziecka. Diagnoza sporządzana jest w formie pisemnej. Zawiera opis procesów przetwarzania oraz zalecenia dla rodzica.

Terapia kognitywno-behawioralna wymaga więc od pacjenta podjęcia aktywności i dużej samodzielności.

Zobacz regulamin Gabinetu Integracji sensorycznej